Λέμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στη βία

 

Η 6η Μαρτίου έχει καθιερωθεί από το Υπουργείο Παιδείας ως Πανελλήνια Ημέρα κατά της σχολικής βίας και του εκφοβισμού. Ακόμη κι αν δεν έχει συμβεί στην οικογένειά σας, σίγουρα θα έχετε ενημερωθεί για κάποιο τέτοιο περιστατικό στο κοντινό σας περιβάλλον, καθώς δυστυχώς αποτελεί συχνό φαινόμενο τόσο στην Ελλάδα όσο και στον υπόλοιπο κόσμο.

        

 

Τι είναι σχολική βία και εκφοβισμός; Χρειάζεται να προετοιμάσω το παιδί για κάποιο πιθανό περιστατικό στο μέλλον;

Οι όροι «σχολική βία» και «σχολικός εκφοβισμός», χρησιμοποιούνται για να ορίσουν μια κατάσταση κατά την οποία ασκείται εσκεμμένη, απρόκλητη, συστηματική και επαναλαμβανόμενη βία και επιθετική συμπεριφορά με σκοπό την πρόκληση σωματικής ή ψυχολογικής βλάβης, στο άτομο που γίνεται δέκτης της συμπεριφοράς αυτής, είτε εντός είτε εκτός σχολείου. Βασικό χαρακτηριστικό είναι πως υπάρχει ανισορροπία δύναμης, καθώς οι θύτες συχνά χαρακτηρίζονται ως «οι ισχυροί», και μέσα από αυτές τους τις πράξεις επιδιώκουν να αντλήσουν ικανοποίηση, δύναμη ή και υλικές απολαβές.

 

Επιπροσθέτως, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι η σχολική βία και ο εκφοβισμός υφίστανται όταν υπάρχει επανάληψη, και όχι όταν πρόκειται για ένα µεµονωµένο γεγονός, όπως για παράδειγμα ένας τυχαίος καβγάς. Το φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού δεν αφορά µόνο τον θύτη και το θύμα, αλλά και όσους τυγχάνει να είναι παρόντες σε τέτοιου είδους περιστατικά, δηλαδή τους παρατηρητές, ή ακόμα και αυτούς που απλά γνωρίζουν ότι συμβαίνουν αυτά τα περιστατικά βίας, όπως για πχ. µαθητές, ενήλικες, εκπαιδευτικοί, γονείς.

 

 

Ο σχολικός εκφοβισμός αποτελεί ένα πολυδιάστατο φαινόμενο που τείνει να εξαπλώνεται ανησυχητικά τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς, µε τεράστιες αρνητικές συνέπειες στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των νέων. Για τον λόγο αυτόν θα πρέπει να καταστεί σαφές πως η επιθετικότητα των ανηλίκων που εκδηλώνεται µε τη µορφή της σχολικής βίας είναι το αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων που επιδρούν στο ανήλικο άτομο, όπως ο πολιτισμός, η κοινότητα, το σχολείο, η οικογένεια και τα προσωπικά βιώματα.

 

 

Η συμβολή των δασκάλων στο φαινόμενο του σχολικού εκφοβισμού είναι απαραίτητη, καθώς οι ίδιοι μέσα από τον ρόλο τους μπορούν να πάρουν τα κατάλληλα μέτρα πρόληψης, να επιδιώξουν συζητήσεις μέσα στην τάξη με σκοπό την ανάπτυξη ομαδικού πνεύματος και παράλληλα να επιβάλλουν κυρώσεις, αν χρειαστεί.